Stiekem had ik er toch wel voor in de zenuwen gezeten, voor het eerste kinderfeestje van onze Tom. Alles was al op tijd in huis gehaald, en 's morgens was het zwembad zo gevuld met water, het pannenkoekbeslag gemaakt, de cup-cakes gebakken en ook de spelletjes stonden klaar.
De eerste kwam al om 13:00 uur. 'Oh, zijn we te vroeg? Ik dacht dat er 13.00 op het kaartje stond, dan heb ik me denk ik vergist. Nou Sam, ga je weer mee naar huis?'
Maar Sam had er geen zin in, hij wilde het liefst meteen het zwembad in en had dan ook al snel zijn zwembroek aan getrokken. Nadat hij ook goed was ingesmeerd, maakte hij al weldra de eerste plons in het koele water.
Tegen tweeën druppelde de andere kindjes binnen.
We verzamelden het gezelschap aan de tafel, zongen een liedje voor onze Tom, en het handjes schudden en uitpakken kon beginnen. Tom was meteen enthousiast bij de cadeautjes die tevoorschijn kwamen, een leuk vriendenboekje van Cars, een puzzel en enkele teken en kleurboekjes van Cars en Planes, een boksbal, een dino-ei, leuke stickerboeken. Het kon niet op. Na de cake en de limonade werden de kinderen een voor een omgekleed en kon het zwemfeestje beginnen.
Na een klein half uurtje haalden we het eerste spelletje voor de dag. Met een hengel moesten twee kindjes visjes uit het water halen, wie het eerste de twee visjes gevangen had, mocht tegen de volgende. Helaas verloor Tom de eerste wedstrijd, waardoor hij met dikke tranen, wat bozig weg liep.
Lotus was ook zo fanatiek met vissen vangen, dat ook de andere kinderen het snel op gaven en weer verder gingen met spelen.
Tom had inmiddels de waterbaan gevonden, waar hij met een klein aanloopje op zijn buik overheen gleed. Al weldra stonden er zeker 3 kindjes in de rij om ook mee te mogen schuiven. Het was een prachtig gezicht om ze een voor een op hun buik over de baan te zien glijden. Het water spetterde echt alle kanten op.
Tijd voor een volgend spelletje. Appel happen met je mond in een bak met water. En dat viel nog best tegen. Er waren er maar twee bij waarbij het meteen lukte, de rest smokkelde stiekem een beetje met hun handen om het stukje appel te pakken te krijgen. Om alleen de ingespannen koppies al te zien, terwijl ze de appel uit de bak probeerde te krijgen, was een prachtig gezicht!
Tussen de spelletjes door werd er heerlijk geplonst en gespetterd, en al weldra was het halve zwembad al leeg en het gras een aardige modderpoel, maar het mocht de pret niet drukken.
Het derde spelletje was kegelen, en daar waren er weer een paar kindjes die erg fanatiek waren en telkens opnieuw in de rij aansloten om zoveel mogelijk petflessen om te rollen met de bal. Sam was duidelijk de beste, al deed onze Tom ook duidelijk zijn best om er te raken.
Het laatste spelletje was met drie gevulde bekers op een plastic bordje, waarbij ze het pad heen en weer moesten lopen zonder de bekers om te stoten. Dat dat nog best lastig was, bleek al snel toen eerst alleen Noor en daarna ook onze Tom de enige waren die het lukte om de bekers zonder te morsen over het pad heen en weer te brengen.
De dag sloten we af met pannenkoeken, die ik vers in de keuken had staan bakken. Op de vraag van een van de moeders of dat niet te veel werk was, antwoordde ik eerlijkheidshalve dat het eigenlijk best wel fijn was om even alleen in de keuken bezig te zijn. Gelukkig gingen de pannenkoeken er goed in, en waren ook de aardbeien en kiwi zo op.
De kinderen gingen met een stralende lach naar huis, en onze Tom, vond het een erg leuk feestje! Wij waren echter doodop na deze geslaagde dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten