Dagje Zeeland

Al vroeg werden we uit bed gebeld door oma, of ze mee mocht rijden en waarom we nog niet op waren om 8.00. Wij waren net zo blij dat de kinderen een beetje later wakker waren.
We hadden vandaag een dagje Zeeland in de planning, waar de broer van D stond met zijn familie. Snel nog wat broodjes gesmeerd, een fles gevuld met water, zwemspullen in de tas en we konden vertrekken. Eerst nog even mijn schoonmoeder opgehaald waarna we doorreden naar Oost Kapelle. We namen nog even door of we alles bij hadden. Beide kinderen knikten enthousiast ja. echter kwamen we er halverwege achter dat de oudste weliswaar zijn zwembroek had aangetrokken, maar vergeten was om een droge broek mee te nemen. Oeps.

Onderweg werden we al omringd door steeds donker wordende wolken die zelfs hier en daar een druppeltje regen produceerden. Eenmaal op de parkeerplaats voor de camping, begon het steeds harder te regenen en kregen we zelfs nog een klein buitje over ons heen.

In de regen stapten we over de camping richting de caravan, waar de familie gezellig binnen in de voortent op ons zat te wachten. Al snel waren de kinderen naar de binnenspeeltuin verdwenen en bleven we met zijn vijven achter met een kopje koffie. De wind trok aan het tentzeil en de caravan schudde geregeld heen en weer.
'J heeft er van de week toch wel last van gehad. Toen waaide het zo hard dat hij 's nachts toch maar even bij ons in bed was gekropen. We hebben dan ook niet al te best weer gehad. De mensen hier vooraan op het veld stonden zelfs in de modder met hun voortent. Het water kwam gewoon hun tent ingestroomd. Hier hebben we daar gelukkig geen last van omdat het aan deze kant van het veld hoger ligt, waardoor het water goed weg kan. Maar bij hun in de tent was het echt een drama. Ze hebben daar de onderlaag afgegraven om weer wat droog zand onder hun voeten te hebben. '
Later vertelde de eigenaar van de tent dat ze tegen een klein prijsje een vlonder hadden kunnen kopen van de campingeigenaar zodat ze in iedergeval weer droge voeten hadden.

Buiten was het inmiddels opgeklaard en was zelfs de eerste blauwe lucht al zichtbaar, de wind was wel flink aangetrokken, maar dat weerhield ons er niet van om eerst even een kijkje te gaan nemen op het strand.

 De jongste was een week geleden al met opa en oma voor het eerst naar het strand geweest, voor de oudste was het een geheel nieuwe ervaring. Met zijn drieën liepen ze druk pratend voorop, flink gebarend en opscheppend over wat er zowel te zien zou zijn aan het aan zee.
Oudste was overdonderd door het eerste uitzicht op het eindeloze wateroppervlak dat zich voor hem uitstrekte. Een grote zandbak met zelfs nog een kleine plas water in het midden zorgden voor het eerste vertier. Met hun schepjes, emmers en boot in de aanslag renden ze op het water af.
De rest van de familie zette hun spullen in het zand en sloegen het al kou kleumend van een afstandje gade.

Samen met oudste ook nog even naar de branding gelopen, waar de golven opgestuwd door de wind, op het strand stuk sloegen. Hij maakte er meteen een spelletje van door de boot op een golf te zetten, waardoor deze elke keer weer een stukje mee werd gevoerd door het water.
Ik waadde er achteraan en zag hem zoetjes aan steeds natter worden, eerst zijn lange zwembroek, daarna ook zijn shirt.

 De rest van de familie raakten steeds verder uit zicht, al had mijn zwager zich losgeweekt uit het groepje om samen met onze jongste en zijn zoontje schelpen te gaan zoeken.
Pijnlijk werden de verschillen duidelijk tussen zijn en mijn familie. Terwijl ik met elke vezel in mijn lijf genoot van alle prikkels om me heen, was het voor D niet meer dan water en zand en een erg vervelende wind.
Ik zag de schelpen in een grote diversiteit op het zand liggen, voelde de wind in mijn gezicht, het zand wat laag over het strand geblazen werd als een zandstraal tegen mijn enkels blazen. Proefde de zee op mijn lippen, voelde de golven over mijn voeten stromen, de scherpe schelpjes onder mijn voetzolen prikken en ik zag de prachtige wolkenluchten boven de zee en de duinen hangen.
Veel meer dan alleen water en zand. Ik waadde met oudste mee door het water, keek toe hoe hij zijn boot op de golven mee liet voeren, zijn stralende snoetje als de witte schuimende watermassa hem hoog meevoerde, om hem wat later weer op het strand achter te laten .
Het was erg spijtig om al veel te snel naar mijn zin weer terug te gaan naar de camping.
Oudste had het echter koud gekregen met zijn natte kleren om zijn lijf. Gelukkig blies de wind zijn shirt al weer droog en was het leed al snel geleden toen we op de parkeerplaats aankwamen in de luwte van de wind. De  zon deed de rest.

Terug op de camping doken we het zwembad in, speelden de kinderen nog even in de binnenspeeltuin en genoten we van broodjes knakworst met zuurkool voor we weer terug reden naar huis. Het was een gezellig dagje geweest.