woensdag 7 september 2016

Het Wisselse Veen




Samen met mijn schoonfamilie zijn we met ons gezinnetje een weekendje naar Epe geweest. We hadden voor 3 nachtjes een leuk huisje gehuurd, waar D en ik gezellig bij de kinderen sliepen en mijn schoonouders fijn op een kamer. Dat hield in weinig slapen de eerste twee nachten, en toen de kinderen eindelijk gewend waren gingen we weer naar huis.
Het park was gelegen aan de rand van de Hoge Veluwe en bij de receptie waren dan ook een veelvoud aan wandel en fietsroutes te verkrijgen. Een van die wandelroutes was een 6 km lange tocht over het Wisselse Veen. Omdat mijn oudste 's morgens ineens besloot dat hij toch liever terug naar bed ging (hij had die nacht amper geslapen) en D te kennen gaf ook wel een paar uurtjes rust te kunnen gebruiken ging ik samen met mijn kleine meid op pad.
Vanaf het park liepen we naar de vlakbij gelegen camping waar zelfs een speciale overnachtingsgelegenheid was voor de meegebrachte auto's.









Mijn dochtertje had er meteen al goed de vaart in en terwijl ik geregeld even een stop maakte om wat te fotograferen of video-opname te maken, bleef ze maar ongeduldig op een afstandje staan zwaaien.
'Mama, loop eens door!'
Pas toen er echt wat te zien was in het landschap, een paardje aan de hand van haar begeleider, een slingerend beekje omringd door vele varens die aan de waterkant groeide, het eerste bankje dat in zicht kwam, toen was ze ineens tevreden. We namen even een pauze bij het bankje, pakten wat te drinken en vervolgden onze tocht richting de volgende parkeerplaats waar we het Wisselse Veen echt zouden betreden.







Verloren Beek



Vanaf het bankje hadden we een mooi uitzicht op de drassige weidegronden, de daarachter gelegen bossen en het Verloren Beekje, wat zijn naam dankt aan het feit dat het te ver van de bewoonde wereld af lag om gebruikt te worden als waswater.












Verloren Beek










Kenmerkend voor het Veen zijn de moerasgebieden, de vennetjes en de vele planten en dierensoorten waaraan het gebied rijk is. De vele prachtige bomen vormen een prachtig groen dak boven je hoofd en hier en daar zie je oudere bomen staan vol elfenbankjes die bij N al meteen tot de verbeelding spraken. De paddenstoelen die we onderweg tegenkwamen waren naar haar idee echter veel te klein voor de kabouters en niet geschikt om in te wonen.










'En waar zijn de eekhoorntjes nou gebleven?' 










De elfjes hadden ook al wat beters te doen, vast geen tijd om de hele dag op de bank te zitten.





















Landgoed Tongeren heeft er alles aan gedaan om het gebied in de oorspronkelijke staat terug te brengen en het ook zo te behouden voor de vele wandelaars die graag willen komen genieten van al het natuurschoon. Door het grondwaterpeil in het gebied te verhogen werden nieuwe moerassen en vennen gecreëerd, waardoor het voetgangerspad wat eerst het gebied doorkruiste onder water kwam te staan. Om dit probleem op te lossen heeft Landgoed Tongeren met behulp van de gemeente Epe en provincie Gelderland een vlonderpad bewerkstelligd. Doordat het pad op hoge palen staat kan het water er vrijelijk onderdoor stromen waardoor de natuur ongestoord zijn gang kan gaan.
Het was een prachtig gezicht om vanaf de vlonders over het gebied uit te kijken, echter stond de kleine meid alweer te zwaaien toen ik weer iets te lang naar haar zin bleef filmen.
















Verder leidde de weg onder omgevallen bomen door, langs de grootste boom van de Tongerense hei, naar een reuzenbank, en naar bomen met grote ogen.











En soms een beetje liefde.











Tegen het einde van onze tocht kwamen we zelfs nog twee dames tegen die ook een aardige tocht achter de rug hadden en met hun heuptasjes om en rugzakjes op hun rug de indruk wekten nog wel even onderweg te zijn. Ze hielden stil bij een boom met opvallende feloranje elfenbankjes, die ze van alle kanten op de foto probeerden te zetten met hun mobieltjes. Ik stak toch wel een beetje af met mijn spiegelreflex. 
Terug bij het huisje was onze meid nog lang niet moe, de andere twee weer helemaal uitgerust, en was het tijd voor een verfrissende duik in het zwembad.







4 opmerkingen:

  1. Zo te zien en te lezen hebben jullie genoten, heerlijk! Mooi gebied ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig Blog en ja ik ken dit gebied. Ook wel eens geweest, maar lange tijd terug. Mooi dat bord voor de autos, de tondelzwam en hart in boom. Heb heerlijk mee genoten van je wandeling.De laatste foto is echt superr mooi. Lijkt op de zwavelzwam maar zeker weet ik het niet. Er zijn er ook zoveel dat ze moeilijk te onderscheiden zijn. In elk geval een mooie trip door de natuur met je gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mooi Mickey,
    jij weet wel wat genieten is hé.
    daar hoef je nederland niet eens voor uit :-)
    een fijne serie plaatjes
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. I got this web site from my pal who shared with me about this site and
    at the moment this time I am visiting this site and reading very informative content
    at this time.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik vind het leuk als je een reactie nalaat.

Totaal aantal pageviews