maandag 20 februari 2017

Maandag

Maandag

Ik giet de melk in de beker en begin het zachtjes op te kloppen met de melkschuimer. Achter me pruttelt het koffiezetapparaat zachtjes door. Ik heb net de kinderen naar school gebracht. Ben zelfs nog even een kijkje wezen nemen bij de ijsbaan bij de rollerhal. Tenminste ze hebben de buitenbaan afgezet met rode linten en met pionnen om er vanavond als de schemer invalt en de temperatuur onder nul duikt de eerste laag water op te gaan spuiten. Dan wordt er in ploegen de hele nacht doorgewerkt om elk uur een nieuwe laag op de baan te spuiten, in de hoop dat het genoeg aangroeit om op woensdag een echte ijsbaan te hebben liggen. De weerberichten zijn tot dusver gunstig, al worden de temperaturen wel elke dag wat naar boven bijgesteld. Zo zou vandaag eigenlijk al de eerste ijsdag zijn, maar het was net iets boven nul, zodat deze dag voor de ijsbaan al verloren is gegaan.
Er stonden meer moeders aan de kant te kijken. Ik stond een beetje aan de kant erbij, hoorde alles wat ze zeiden, maar was geen actief deelneemster aan het gesprek.
‘Ik ben benieuwd of we woensdag al op het ijs kunnen, zo te zien loopt het hier aardig af, het meeste water zal toch wel in de goot lopen. Ik snap niet dat ze er geen rand omheen hebben gemaakt.’
‘Ach als het een dag gevroren heeft kunnen ze woensdag te hendig op het ijs. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om er een ijsbaan neer te leggen.’ ‘Nou voor een beetje goede ijslaag heb je anders al gauw 3 centimeter nodig.’ Zei Christel. Ze stond naast mij, gooide haar lange blonde haren naar achteren en trok de kraag van haar jas verder omhoog. ‘Brr, zo’n ijsbaan is wel mooi, maar voor mij mag het snel weer lente worden.’ Ze glimlachte en draaide zich naar mij toe.
‘Daantje en Marlissa hadden het leuk gehad afgelopen vrijdag. Ze hadden mooi de hele middag met de klei gespeeld. Ik heb nog enkele foto’s gemaakt, wacht.’ Ze stak haar hand in haar jaszak en haalde haar mobieltje eruit, toetste snel een code in, waardoor het scherm ontgrendeld werd en zocht snel de foto’s op in een album. ‘Kijk!’ Ze hield het mobieltje tussen ons in. Op het scherm was een fotootje te zien van twee spelende meisjes die drukdoende waren om een soort van taartjes te maken van de klei die voor hun op tafel lag. Alles lag bezaaid met vormpjes, plastic mesjes en bordjes en een grote kunststoftaart stond in het midden.
Ik glimlachte. ‘Mooi om te zien.’ ‘Kom anders een keer gezellig op de koffie! Kunnen we het meteen hebben over de komende carnaval. Ik begreep dat de meiden van groep 2 mee wilden doen met de kinderoptocht? Ik hoorde dat andere moeders dat ook een leuk idee vonden, dus gaan we komende woensdagmiddag eens bekijken wat er allemaal mogelijk is.’ ‘Leuk, ik zal eerst eens aan Daantje vragen of ze zin heeft om mee te doen. Dan laat ik het je nog wel weten.’
‘Oké, ik hoor het wel. Dan ga ik er snel vandoor, want ik moet nog werken.’ Ze stopte haar mobieltje weer terug in haar zak en liep met haar handen in haar zakken snel naar de auto die voor de rollerhal geparkeerd stond. Ik draaide me om en liep naar huis.

De melk is opgeschuimd, de koffie uitgeprutteld. Ik schenk wat koffie in een grote mok, schep de melkschuim erbij en neem plaats aan de keukentafel. In de bijkeuken wacht nog een enorme stapel was, maar ik kan me er vandaag niet toe zetten. Eigenlijk moet ik nog wat dingen op papier zetten voor de therapie van donderdag. Maar ik vind elke keer een excuus om er niet aan te beginnen. Ik weet dat als ik het ga opschrijven dat ik eerst door een diep dal heen moet voordat ik de waarheid onder ogen durf te zien. Volgens Joost had ik er al lang iets mee moeten doen, meer dan therapie. Maar met alleen herinneringen kun je vaak niet veel bewijzen. Dus is het zaak dat ik eerst alles op een rijtje heb staan. Ik sta op, haal een notitieblok uit de kast, zoek een pen in de la die het nog doet en neem weer plaats aan de keukentafel. Voor me ligt een maagdelijk wit vel te wachten op antwoorden. Het is tijd om te beginnen.

2 opmerkingen:

  1. We doen allemaal graag dingen die we willen doen en wat wij niet zo graag willen vergeten wij te doen. Hoop dat de therapie toch goed is verlopen en het geeft niets dat de was eens blijft liggen. Mooi blog heb je geschreven en wens je mooi weekend.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik vind het leuk als je een reactie nalaat.

Totaal aantal pageviews