maandag 23 januari 2017

Dinsdag

Dinsdag
Vanmorgen vroeg de kinderen al op tijd af gezet bij school. Ik hoefde pas om 9.00 te beginnen, maar het leek wel uren te duren voor de zoemer om iets voor half 9 af ging en ik het schoolplein kon verlaten om naar mijn werk te gaan. Sinds twee weken zitten we nu in een nieuw pand en ik begin nu eindelijk een beetje gewend te raken aan de nieuwe werkplek. Het is alleen nog steeds een heel gezoek als klanten naar me toe komen om te vragen waar de macaroni of de pindakaas staat. Al staan de meeste dingen wel aangegeven op de bordjes die boven de rijen hangen, ik merk dat de meeste mensen niet eens weten dat ze daar hangen. Vol verbazing kijken ze me dan ook aan als ik ze erop wijs dat ze in de gang van de koffie moeten zijn. Dus ben ik daar al snel mee gestopt, meelopen is makkelijker en je krijgt vaak ook nog een dankbare glimlach!
Het was vandaag gelukkig vrij rustig op het werk. Weinig klanten in de winkel, wat meestal zo was in januari. De feestdagen zijn achter de rug en mensen doen het dan merkbaar wat rustiger aan met de boodschappen. Er worden meer groentes en fruit verkocht, en je merkt dat ze ook vaak bewuster boodschappen doen. Echter is dat over een maand vaak weer een heel eind over. En na de carnaval zijn ze de meeste goede voornemens alweer vergeten.
Ik snee de vleeswarentoonbank vol, hielp Sanne bij het brood, vulde nog wat restanten bij, maakte de bestellingen en nam in mijn pauze even de tijd om op de werkapp te kijken. Tom had een verzoek erin gezet om het rooster door te sturen, waar ook meteen aan voldaan was, gezien het fotootje van de planning die eronder stond. Hij moest echter meteen weer vrij hebben voor die zelfde zaterdag. Ik keek snel even op de planning, het was de enige dag die hij die week erop stond, en naar mijn idee had ik hem de afgelopen maanden maar een enkele keer gezien op zaterdag, enkel om zijn rooster te checken. Waarom hij überhaupt nog kwam werken was me nog steeds onduidelijk. De weinige keren dat hij er wel was konden toch nooit genoeg opleveren om iets van te gaan doen. Of zouden zijn ouders alles voor hem betalen? Ik nam me meteen voor om dat later met onze kinderen anders te gaan aanpakken. Als ze iets wilden hebben, dan moesten ze er maar voor gaan werken, daar werd je heus niet slechter van. Ik dronk het laatste restje op van het bruine vocht in mijn kopje, wat koffie scheen te zijn en enkel te drinken was met veel melk en suiker, en stond op om weer terug te lopen naar de afdeling. Op het oortje werd omgeroepen dat de vrachtwagen met de versvracht was gearriveerd en dat er gelost kon werken. Er was werk aan de winkel.

2 opmerkingen:

  1. Gezellige dag heb je mee gemaakt. Graag gelezen. Trouwens als kind deed ik ook wat klusjes in huis bij mijn pleegmoeder thuis en ontving dan enige kleine muntjes ervoor hoor. Niks mis mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is niet mijn dag, maar ik zou het best meegemaakt kunnen hebben. Het is een fictief dagboek :-)

      Verwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik vind het leuk als je een reactie nalaat.

Totaal aantal pageviews