Vrolijk fladderend
Door het leven
Je vleugels
Wijd gespreid
Plots getroffen
Door noodweer
Een bliksem
Gedonder
Een hagelbui
Vol snerpende pijn
Geknakt
Beschadigd
Teer
En breekbaar
Hangen je vleugels
Je probeert
Verder
Te vliegen
Je strekt
Je vleugels uit
Machteloos
Kracht
Vloeit weg
Met de regen
Elke donderslag
Doet pijn
Wachtend
Op beter weer
Hopend
Rustend
Voor meer kracht
Je vleugels
Zijn gebroken
Houden
Je vast
Aan de grond
Maar je
Zult weer vliegen
Als een vogel
Zo vrij
Licht als
Een veertje
Naar het licht
En de vrijheid
Voor altijd
Zul je vliegen
In de eeuwigheid
Dat ziet er inderdaad heel dreigend uit!
BeantwoordenVerwijderenEn aan de titel te lezen ook echt noodweer geweest.
Hier viel het gelukkig allemaal mee :-)
Groetjes
Jammer dat ik het gedicht pas alter las. Als je op reactie geven klikt dan zie je niet wat erboven staat maar kom je gelijk in het reactievlakje.
VerwijderenKan gebeuren! Hier is het trouwens ook niet zo'n noodweer geweest. Wel het soort noodweer waar het gedicht over gaat. De foto is van afgelopen zomer toen er echt noodweer over ons heen trok.
Verwijderenik heb erover gehoord, maar hier hebben we alleen maar een donderslagje gehoord, en als ik dit zie, maar goed ook
BeantwoordenVerwijderenai.. als je vleugels breken, kun je maar een ding doen,
BeantwoordenVerwijderenwachten op betere tijden en hoop houden,
xxx
Prachtig gedicht. Goed verwoord. Dank je wel voor je post.
BeantwoordenVerwijderenOok de foto vertelt het goed wat woorden zeggen.