Kerstverhaal

'Mama, het is 8 uur! We moeten opstaan!' klonk het vanmorgen over de bovenverdieping.
De deur van de slaapkamer vloog open met een klap, en een klein jongetje verscheen in de deuropening van de ouderslaapkamer. 'Het is kerst papa en mama!' 'Goedemorgen Casper,' klonk het nog enigzins slaperig uit het grote bed, dat midden in de kamer stond. Twee hoofden kwamen slaperig omhoog uit de zachte kussens, vier paar ogen keken naar het jongetje dat daar stralend aan het voeteneind stond, klaar om op het bed te springen.  Hij kroop over het dekbed heen, kuste papa en mama en rende weer terug naar zijn eigen slaapkamer om zich snel om te kleden.
In de tussentijd hadden ook zijn ouders al hun beste kleren aangedaan, en stonden ze klaar om naar beneden te gaan voor het kerstontbijt. In de keuken werden de oven en het koffiezetapparaat aangezet, de tafel netjes gedekt met bordjes, broodbeleg, mokken, schalen en messen. Casper was te ongeduldig om te wachten, hij zat op zijn stoel op en neer te wippen tot de broodjes dampend en knapperig uit de oven kwamen en op tafel kwamen staan. Ze genoten met hun drieën van de heerlijke broodjes, het suikerbrood en de chocolademelk.
Na het ontbijt maakten ze zich klaar voor een kerstwandeling door het kleine plaatsje. In het dorpje was door de dorpsbewoners een heuse kerststallenroute uitgezet die begon bij het kleine kerkje op het dorpsplein bij een stenen kerstgroep. De kerk was enkele jaren geleden gesloten, omdat er te weinig kerkgangers waren om de banken te vullen tijdens de missen die er gehouden werden. Tegenwoordig werd het gebouw enkel nog gebruikt voor brandweeroefeningen.
Nu stond de kerststal voor de ingang en vormde het begin van de route die door het hele dorp leidde. Langs versierde huizen vol prachtige kerstverlichting, kerstkransen op deuren, lichtjes in bomen en kleine kerststalletjes in de voortuin. Maar ook mooi gedecoreerde ramen, met kerstmannetjes, lichtjes, sterretjes en andere beeldjes.
Het eerste jaar hadden er echter wel meer kerststalletjes naast de route gestaan, dit jaar moest de wandeling het vooral hebben van het schemerlicht of de avond, waarbij je de vele met kerstlichtjes versierde huizen en bomen kon aanschouwen. Casper vond de hele wandeling dan ook niet veel aan, en rende ver voor zijn ouders uit over de stoep, regelmatig even omkijkend naar vader, die hem dan de weg wees. Eenmaal weer thuis, zat hij met rode wangen aan een kop warme chocolademelk met een chocoladekransje naast de kerstboom op de bank.
Vader had de televisie aangezet, en een kerstfilm vulde het scherm. Casper had zich behaaglijk tegen zijn moeder aan genesteld, zijn knuffelbeer dicht tegen zich aangedrukt. Een heerlijk moment van samen zijn, voordat na de lunch de drukte weer los zou barsten. Moeder en vader zich klaar gingen maken voor het kerstdiner dat die avond bij de familie gehouden zou worden.
Nog even samen knuffelen, genieten van de film, zijn kleine blonde krullenbol dicht tegen haar schouders aan gedrukt. Toen ze even op zij keek, zag ze dat zijn ogen zachtjes waren dichtgevallen en hij stilletjes lag te slapen. Nog even de rust pakkend voordat de drukte weer in volle hevigheid los zou barsten. Hun lieve kleine manneke. Hoe leuk het familiediner straks ook zou worden, dit waren de kleine momenten die ze moesten koesteren. Hun eigen familiegeluk.

Deze kleine momenten, de eenvoud, het geluk wat er vanaf straalt. Zulke momenten zijn belangrijker, dan veel geld, overvloed en macht. Geniet van het hier en nu en van elkaar. Fijne kerst.