Deel 1: De verdrietige reisgenoot

Vandaag een eerste deel in een serie van 3 reisverhalen van Miriam Lucius. Op haar vele reizen die haar naar alle uithoeken van de wereld leidde heeft ze heel wat bijzondere mensen ontmoet, waar ze soms ook mee verder is gereisd. Mooie verhalen over de leuke momenten maar ook de mindere ervaringen. Vandaag deel 1.

De verdrietige reisgenoot

Op een woensdagavond kwam ze op visite. Ze zat naast me op de bank, afwachtend wat ik allemaal ging vragen. Ik zat gewapend met mijn schrijfblok in de aanslag klaar om haar reisverslagen op te schrijven voor mijn blog. We hadden alleen nog niet echt nagedacht over een thema, dus wist ze niet zo goed waar ze moest beginnen. Ze had zoveel te vertellen, het was bijna een warboel aan avonturen over de hele wereld, van Afrika tot Zuid-Amerika of het koude Antarctica. al pratende kwam ze uit bij haar bijzonderste reisgenoten. Een daarvan was Tim.

Tim was een leuke gozer met een donkerbruine krullen bos die wild om zijn hoofd zat. Hij was een echte avonturier, reisde al liftend de hele wereld rond en had zelfs al verschillende liftwedstrijden georganiseerd vanuit Uden waar zelfs Omroep Brabant nog bij was komen filmen. 

Het idee om samen met Miriam de wereld rond te reizen stond hem dan ook wel aan, en hij was zeer enthousiast aan het plannen geslagen om de reis helemaal te laten slagen. Echter enkele weken voor vertrek leerde hij Rita kennen, hij was meteen dol verliefd op haar en begon te twijfelen of hij de reis nog wel wilde maken. Hij besloot toch te gaan, Rita zou hem halverwege tegemoet reizen.

'Hij ging op pad met het idee om heel lang weg te blijven. Ik oordeel pas als ik op reis ben hoelang ik ga, dat ligt er soms maar net aan of het leuk is,' vertelde ze verder. Ze nam een slok van haar thee en ging verder met haar verhaal. 

Tim zou 3 maanden met haar door Zuid-Amerika gaan trekken, hij had zelfs de hele route al uitgestippeld, maar naarmate de vertrekdatum dichterbij kwam, kreeg hij het er steeds moeilijker mee. In het begin van de reis ging het nog wel goed. Maar naarmate de dagen vorderde zat hij steeds vaker achter de computer om met zijn vriendin in Nederland te skypen. Van de planning kwam niets meer terecht, omdat hij vooral overdag aan het scherm gekluisterd was, zodat er vaak niet veel tijd meer over bleef om nog iets van de omgeving te zien. 

'Een reismaatje is over het algemeen naast gezelliger ook veel veiliger, maar dan moet hij natuurlijk wel mee gaan. Maar het was iets te vaak dat hij antwoordde "Nog even skypen" als ik vroeg of hij mee wilde gaan. En hij werd met de dag verdrietiger, hij miste Rita.' 

En het zat er natuurlijk aan te komen, hij besloot om terug te reizen naar Nederland. 

''Kom ook naar huis' stelde ons mam voor, maar ik besloot het nog een kans te geven en reisde alleen verder naar Bolivia.'