Koekjes bakken

Samen met de kindjes koekjes gebakken. ik blijf me er dan elke keer weer over verbazen hoe andere moeders dat dan doen. De moeders met van die mooie foto's op het internet met schone kindjes en nette tafels en perfecte koekjes.
Hier is het meer een slagveld. Kindjes die niet van het deeg af kunnen blijven, en er telkens kleine beetjes vanaf snoepen. Of zelfs het hele nog af te bakken koekje in hun handje op frommelen en naar hun mondje brengen. Hun kleren en handen vol met bloem, die ook nog even geproefd moet worden. En als ze dan eindelijk toch nog wat vormpjes uitgestoken hebben het geduld niet hebben om te wachten opdat de koekjes gebakken en afgekoeld in de koektrommel zitten.
En toch blijft het elke keer weer een avontuur op zich. En al helemaal als ook papa nog mee komt helpen om het deeg uit te rollen. De stralende snoetjes als de koekjes dan klaar zijn en gegeten mogen worden zijn onbeschrijfelijk! Daar doe je het toch allemaal voor!

Recept: Mickey's recepten

Vrijgezel

Er was een tijd voor ik jou kende

dat ik leeg maar vol ellende

vloekend op de hele bende

in een kroeg te wachten zat

tot het meisje van mijn dromen

op een dag voorbij zou komen.

En ik liet mijn tranen stromen

als ik weer een kater had.

 En dat mijn geliefde vrienden
waarmee ik de muzen diende
en geen rooie cent verdiende
ook al had ik nee gezegd
's avonds aan kwamen gelopen
om een praatje aan te knopen
en dan 's morgens straal bezopen
op de stoep werden gelegd.

 Er was een tijd dat ik het meeste

te vertellen had op feesten

waar ik met verlichte geesten

vaak de politiek besprak.

Waarin wij ons nooit vergisten,

mensen die het beter wisten,

waren allemaal fascisten

die het aan verstand ontbrak.

Toen ik naar mijn navel staarde

en mij communist verklaarde

en met alle andere baarden

op de bom te wachten zat.

Toen die maar niet wilde vallen

hoorde men al spoedig lallen

en we lagen met zijn allen

wereldvredig op de mat.

In die tijd kon ik de vrouwen

met een kennersoog beschouwen

en ik wilde nimmer trouwen,

want dat kwam me niet van pas.

'k Wilde enkel samenwonen

met een zwartgeklede schone

om de burgerij te tonen

hoe ruimdenkend ik wel was.

Maar het was niet te vermijden

dat ik eenzaam was bij tijden

zodat ik vertwijfeld vrijde

met een meisje van ballet.

Elke schoonheid snel verdorde

's morgens bij het wakker worden

met de peuken op de borden

en de kruimels in het bed.

Op een dag kwam ik jou tegen,

lief en klein en zo verlegen,

druipend in de lenteregen

in de grote vreemde stad.

Jij wist niets van provoceren

en je wilde me bekeren

en ik liet me alles leren

als ik maar jouw liefde had.

Nu zit ik de krant te lezen

en een burgerman te wezen.

'k Hoef geen honger meer te vrezen

maar toch denk ik soms met spijt

aan de tijd voor ik jou kende,

aan de vrolijke ellende,

aan de artistieke bende

van de goede oude tijd.

Boudewijn de Groot

Ordinary love

 

The sea wants to kiss the golden shore
The sunlight warms your skin
All the beauty that’s been lost before
Wants to find us again

I can’t fight you anymore
It’s you I’m fighting for

The sea throws rocks together
But time
Leaves us polished stones

We can’t fall any further if
We can’t feel ordinary love
And we cannot reach any higher
If we can’t deal with ordinary love

Birds fly high in the summer sky
And rest on the breeze.
The same wind will take care of you and I
We’ll build our house in the trees

Your heart is on my sleeve
Did you put it there with a magic marker?
For years I would believe
That the world couldn’t wash it away

Cause we can’t fall any further if
We can’t feel ordinary love
And we cannot reach any higher
If we can’t deal with ordinary love

Are we tough enough
For ordinary love

We can’t fall any further if
We can’t feel ordinary love
And we cannot reach any higher
If we can’t deal with ordinary love

We can’t fall any further if
We can’t feel ordinary love
And we cannot reach any higher
If we can’t deal with ordinary love

 

Bron: U2

 

Sommige nummers bezorgen je gewoon kippenvel, en als de tekst dan ook nog prachtig is, is het de moeite waard om te vermelden.

Naar de speeltuin

Af en toe gaan pa en moe

Met ons naar de speeltuin toe

Dat is voor ons kinderen het fijnste wat bestaat

't Is een eind bij ons vandaan

Daarom gaat de karavaan

's Morgens al op weg, dan zijn wij er niet zo laat

 

 

 

 

 

 

Heeft mama een goede bui en is papa niet te lui

Nou, dan gaan we naar de speeltuin

Ma draagt broodjes in een mand,

pa de trommel met verband

En dan gaan we naar de speeltuin

En we wippen en we draaien en we schommelen erg fijn

Tot we mis'lijk van het draaien en de limonade zijn

Heel de dag is het dan feest tot we'r uitzien als een beest

Nu wij heerlijk in de speeltuin zijn geweest

 

 

 

 

 

 

Kleine Piet vliegt van de wip,

valt z'n tanden door zijn lip

Hij brult als een wilde als papa verbinden wil.

Lien draait in de molen rond

Jankend als een jonge hond

Want ze wil er uit en dat ding dat staat niet stil.

 

 

 

 

 

Heeft mama een goede bui en is papa niet te lui

Nou, dan gaan we naar de speeltuin

Ma draagt broodjes in een mand,

pa de trommel met verband

En dan gaan we naar de speeltuin

En we wippen en we draaien en we schommelen erg fijn

Tot we mis'lijk van het draaien en de limonade zijn

Heel de dag is het dan feest tot we'r uitzien als een beest

Nu wij heerlijk in de speeltuin zijn geweest

 

 

 

 

 

 

Komen wij dan s'avonds thuis

vuil van zand en stof en gruis

dan zegt papa boos: 't was beslist de laatste keer

maar we zeuren al weer gauw

Mama, wanneer gaan we nou

Nog eens eens naar de speeltuin en spoedig gaan we weer

  

 

 
 



Nou dan gaan we naar de speeltuin
En dan gaan we naar de speeltuin

En we wippen en we draaien en we schommelen zo fijn

Tot we mis'lijk van het draaien en de limonade zijn

Heel de dag is het dan feest tot we'r uitzien als een beest

Nu wij heerlijk in de speeltuin zijn geweest

(C) 1951 - Gerhard Froboess, Hans Bradtke - Vertaling Bob Bleyenberg

 

 

Het was er afgelopen zondag heerlijk weer voor. Fijn met de kindjes naar de kinderboerderij geweest, lekker gewandeld in het park en daarna naar de speeltuin. De kindjes vonden het prachtig, rondrennen door het losse zand, wel 10 keer achter elkaar van de glijbaan en eigenlijk nog niet mee naar huis willen toen papa en mama allang koude voeten hadden en zin hadden in koffie. Het was een klein feestje!

Toyboy

Klik en luister

 



Onze Nicky had een mooie pop gekregen van opa en oma. Eentje met een blauwe romper en oogjes die dichtvielen als je hem neerlegde in je armen. De pop werd al snel omgedoopt in baby. Nicky was echter snel haar belangstelling voor baby verloren, maar onze Tom was des te meer geïnteresseerd.
Maar Nicky moest wel mee doen.
'Wij spelen papa en mama! Nicky is mama en ik ben papa.' Hij lag op de bank met een dekentje over zich heen, Nicky naast hem.
'Liggen papa en mama dan alleen op bed?' vroeg ik.
'Ja, die doen samen slapen. Oh wacht baby moet er ook nog bij!'
Hij stond op en haalde de babypop erbij.
'Baby moet ook slapen. Baby doet huilen.'
'Misschien heeft baby honger, Tom.'
'Oh baby heeft honger.' Hij stond op, rommelde wat bij zijn speelkeukentje en kwam wat later terug met een kopje, hield het voor baby's mond en liet baby wat van de denkbeeldige drank drinken.
Van een oude schoendoos die ik hem gaf maakte we samen een bedje voor de baby. Met echte dekentjes, want 'Zo ligt baby lekker warm. Baby moet ook nog een vriendje. Hier baby, Mickey en beertje.' Hij stopte zijn knuffels naast de babypop onder de dekens.
Wat later haalde hij ze weer weg en keek boos naar de pop. 'Baby is stout. Baby krijgt geen beer en Micky.' Baby zette het op een huilen, maar Tom bleef streng. 'Nee, baby. Nee, en het licht blijft ook uit.'
Zelfs op de kinderdagverblijf was hij erg lief voor de poppen uit de poppenhoek. Vooral nadat hij tijdens het kerstverhaal het kindje Jezus onder zijn hoeden kreeg stond de Juf versteld van zijn zorgzaamheid. De juf moest zelfs beloven dat de baby ook echt te eten kreeg en ging slapen als hij naar huis was. Hij deed de babypop zelfs in bad tot vertedering van de aldaar aanwezige juffen.
'Het was zo lief om jou zoontje daarmee bezig te zien!'
De tranen stonden gewoon in mijn ogen toen ze me dat vertelde. Ons kleine manneke is soms zo ontroerend!