Sonnemansdriehoek

-Als je niet speelt, wordt je nooit wijs-

Theo Sonnemans

De Sonnemansdriehoek, een bijzonder eerbetoon aan een bijzonder mens. Een boomkunstenaar die in heel Boskant en omgeving zijn sporen heeft nagelaten. Door kleine houtkunstwerkjes in oude boomstronken en oud hout, maar ook de levende bomen blijven niet altijd ongemoeid. Volgens zijn eigen zeggen voegt het net dat beetje extra toe, al vindt hij een boom al mooi van zichzelf, het oude hout mag nog wel wat versiering gebruiken. En de natuur helpt hem daarbij.

 Zijn fantasie en zijn snijgereedschap, dat hij altijd bij zich draagt, doen de rest.

Een wandeling door het kleine dorpje Boskant, met zijn vele bossen, leidt je steevast langs een van zijn vele kunstwerkjes. Als je goed oplet, ze je ze ineens opdoemen, hoog tussen de klimop, laag als een onopvallend gezichtje in een boomstronk, een tekst die zo ineens staat geschreven.

De Sonnemansdriehoek is een bijzondere plek, waarin mensen kunnen genieten van het uitzicht, de kunstwerkjes in de bomen, de spreuken op de grond, en als ze geluk hebben zelfs de kunstenaar aan het werk kunnen zien.

De Sonnemansdriehoek ligt aan het begin van een 5,5 kilometer lange wandeling die je leidt naar de mooiste plekjes van de Bunders, een gehuchtje dat tegenover Boskant is gelegen. Een prachtig gebied, vol geschiedenis waar ik je de volgende keer mee naar toe neem.



Grasmaaien

Het leven van een loonwerker is druk, heel druk. Vooral nu na een lange periode van kou en regen, het gras hoog genoeg is om gemaaid worden, krijgen de boeren het op hun heupen en moet er gemaaid worden. En dat stopt niet als de zon onder is, nee, zelfs dan gaan de mannen gewoon door met maaien, hooien en inkuilen.

Afgelopen zondag zijn we even een kijkje wezen nemen bij Nick die op een grasland vlakbij een rij kassen aan het werk was. Tom mocht samen met papa zelfs nog even meerijden, wat hij geweldig vond. Hij was zo enthousiast dat hij volop aan de praat raakte met de chauffeur.

'De tractor doet grasmaaien. Tom en papa in de tractor. Tom heeft nieuwe schoenen.'

Zelf stond ik aan de kant van de weg te kijken, bij de auto, plaatjes schietend, genietend van het uitzicht, de roofvogels die boven het grasland cirkelde. Nicky zat in de auto, heb haar der even uitgehaald, maar elke keer als de tractor onze kant op kwam, kroop ze steeds dichter tegen me aan, haar handjes stevig om me heen geklemd. Om weer blij te lachen en te zwaaien toen ze weer veilig in haar autostoeltje zat met de autodeur gesloten. Nee, geen grote machines voor haar.

Daarentegen had Tom een top middag gehad, hij was zelfs zo onder de indruk dat hij er 's avonds niet van kon slapen. Maar hij en papa hadden genoten!

Rondje in de border

De lucht hing vol met dreigende donkeren luchten, die enkel wat druppels lieten vallen, maar meestal zonder veel geweld voorbij dreven. Na al deze druppelpracht even de tuin in gegaan om foto's te maken van de bloemetjes die in het kleine bordertje in bloei staan.
Onze tuin is nog in opbouw, en het kleine bordertje is een beetje een verzameling van planten die ik wilde behouden, nadat we van de zomer de heg er hebben uitgegooid, een nieuwe schuur en schutting hebben gezet.
Nu is het gras pas ingezaaid, de eerste sprietjes zorgen voor een zachte groene waas, er zijn nog twee bordertjes aangeplant en ingezaaid met een eenjarige bloemenmix, die als het goed is in de zomer gaat zorgen voor een kleurexplosie van papaver, klaprozen en andere bloemen die veel vlinders aan trekken. Althans dat stond op de verpakking.

In het kleine bordertje staan veel mooie plantjes, zoals de akelei, in een zachtpaarse en een donkerpaarse tint.

De bladeren van de akelei waren bezaait met prachtige druppels, die als kleine diamantjes lagen te glinsteren in de zon die eventjes voorzichtig door de wolken piepte.

Het prachtige blauw van de korenbloem.

Het elfenbloempje stond er dit jaar uitbundiger bij dan ooit, vol met prachtige zachtroze kleine bloemetjes. Als kleine elfenmutsjes.

Het gebroken hartje.

Het zeeuws knoopje heeft een bloemknop, voor het eerst sinds het plantje vorig jaar verplant is.

Druppels op de grasachtige bladeren van de daglelie.



De akelei is in het echt iets donkerder dan op deze foto. Nu maar hopen op beter weer, zodat ik buiten weer aan de slag kan, want ook het onkruid groeit weelderig na al die regen.

Vlinder

Vlinder leet te sloape op de hei
enne lange droem di naam 'm mei
d'r waas genne wind, genne nacht
allien mar deze daag
en 'n groete moan die alles zaag

Elke boem en elke stroek stiet stil
'n wolk drieft dreigend
alsof ze zegge wil
ik halt de woarheid teage
zolang als 't meej lukt
tot 't moment dat alles oape brukt

Oh vlinder, vlig mar verder
als dat giet de kers die brandt
die langs d'n televisie stiet
oh vlinder, is 'n foto an de moor
droem mar verder, sloap mar door

Met de pyama in 'n tent elf joar,
al enne groete vent hof niks mier te liere
wet 't allemoal al lang allien
't onbekende makt 'm bang
Mugge danse op 't druuge graas
dezelfde daag als anders zoeals 't altied waas
't volle licht, de schemering
d'r oavend als 't dimt en enne vlinder mei nar boave nimt

Oh vlinder, vlig mar verder
als dat giet de kers die brandt
die langs d'n televisie stiet
oh vlinder, is 'n foto an de moor
droem mar verder, sloap mar door

Urgens giet d'n telefoen
't klinkt anders, harder dan gewoen
d'n hond leupt weg, heej dreid zich um nar boete
en 'ie staart nar 'n durp dat 'n geheim bewaart
Oh vlinder, vlig mar verder, verder als da ging
als dat giet de kers die brandt
die langs d'n televisie stiet
oh vlinder, is 'n foto an de moor
droem mar verder, sloap mar door

Vlinder leet te sloape op de hei
enne lange droem di naam 'm mei
d'r waas genne wind, genne nacht
allien mar deze daag
en 'n groete moan die alles zaag
Rowwen Heze - Vlinder

In 2003 kwam het lied Vlinder uit vanwege de moord op het 11-jarige jongetje Nicky Verstappen.
Vandaag de dag is het opnieuw erg toepasselijk. De verschrikkelijke vondst van de broertjes Julian en Ruben schokt Nederland. Vele vrijwilligers zochten dagenlang naar de broertjes, politie, militairen, helikopters en zelfs een F16 werd ingezet, maar tevergeefs.
Hoe het allemaal gebeurd is, is nog steeds een raadsel. Wel staat vast dat de vader zelfmoord heeft gepleegd en de kinderen het laatst samen zijn gezien met de vader. Hij had ze opgehaald en met zijn auto meegenomen.
De moeder wist nog mee te delen dat ze geen behoefte had aan een stille tocht, maar mensen die graag iets wilden doen mogen een kaarsje aan steken en op hun eigen manier aan de broertjes denken.

Gevulde Appeldukaten

'Mama, gaan we koekjes bakken?'
 'Ja, Tom, wij gaan koekjes bakken. Gaan we eerst een recept uitzoeken uit het koekjesboek.'
'Ja, koekjesboek.'
Een tijdje terug heb ik een boek te leen gekregen van mijn schoonmoeder, misschien dat er wat leuks instond om te maken. Een boek vol koekjesrecepten. De meest heerlijke recepten staan er in. Van vanilleroomkoekjes, tot pralinekoekjes. En deze gevulde appeldukaten.
Tom was meteen enthousiast, en ik ook, want ik had mooi al de ingrediënten al in huis, nou ja bijna alles. De witte bloem heb ik vervangen door tarwebloem, en de rum voor amandellikeur, maar des ondanks zijn het heerlijke koekjes geworden.
En Tom, die vond ze ook overheerlijk, zelf zijn Mickey moest een stukje koek eten van hem.

Voor ca. 30 stuks

Voor het deeg:
250 gram bloem
100 gram poedersuiker
100 gram boter
2 eidooiers
1 zakje vanillesuiker

Voor de vulling:
30 gram rozijnen
1 el rum
2 appels
1 mespunt kaneel
2 el citroensap
 50 gram gehakte amandelen


Recept:

Zeef de bloem en de poedersuiker in een kom. Voeg de in stukjes gesneden boter, eidooiers en vanillesuiker toe. Kneed alles tot een glad deeg en zet het ongeveer 1 uur op een koele plek.

Week de rozijnen in de rum. Schil de appels, haal het klokhuis eruit en snijd ze in heel kleine stukjes. meng de kaneel, het citroensap, de rozijnen en amandelen erdoor.

Verwarm de oven voor op 180C (heteluchtoven 160 C). Rol het deeg in porties uit op een met bloem bestoven werkvlak. Steek de rondjes van ca. 5 cm doorsnee uit. Verdeel de appelvulling over de helft van de rondjes. Leg de andere helft erop en druk de randen goed aan.

Leg de koekjes op een met bakpapier beklede bakplaat en bak ze ongeveer 15 minuten in het midden van de oven. Laat de koekjes afkoelen en bestuif ze met een beetje kaneel of poedersuiker.

Paardenbloempluis

Een harde schijf vol foto's. Een avondje opruimen levert veel mooie herinneringen, oja's, nee toch niet's, weg ermee's en verwondering op. Zo vond ik ook deze foto's. Een uitprobeersel met gekleurd papier als achtergrond, en enkel een pluizenbol als onderwerp. De foto's zijn misschien wat abstract, maar persoonlijk hou ik wel van het effect.

Anemoontjes

Ze zijn alweer een tijdje verdwenen, hun bloei overgenomen door het uitbundige fluitenkruid, dat de bermen en slootkanten vult met kant. Maar de foto's had ik nog, en wil ik jullie niet ontnemen.